Duo expositie Nicky de Koning en Rob de Boer

Nicky Konings

De keramische objecten van Nicky Konings hebben verschillende culturen als bron van inspiratie. De sferen en kleuren van de nomaden over de hele wereld zoals Nepal, Tibet en India, boeien haar grenzeloos. De objecten ontstaan door de klei te bewerken en te vouwen met kanten kleedjes en in de gewenste vorm te draperen zoals met stof. Zij wordt geïnspireerd door een gevonden voorwerp of gedachten. De karakteristieke kleurcombinaties op haar objecten zijn rood, turkoois, kobaltblauw en een subtiel gebruik van goud, zilver en veren. Haar werk is te vinden in diverse galeries en privé-collecties.

Rob de Boer

Rob de Boer is een kunstenaar in hart en nieren. Zijn werk dat nu wordt geëxposeerd in galerie 101 laat dat overduidelijk zien. De ferme streken van kwast en paletmes zijn in al zijn werken zichtbaar. Intuïtief aangebracht, niet alleen door uiterlijke vormen geleid maar ook door de diepere betekenis van zijn onderwerpen.

Zo zien we dus herkenbare vormen die vaak zonder ogenschijnlijke reden overgaan in abstracte kleurvlakken. Elke kleur of kleurvlak doet meer vermoeden dan er op het netvlies achterblijft, een gedachte, een symbool of een metafoor. Hij hecht aan een redelijk vast kleurpalet, vrijwel onmiddellijk herkenbaar en het geeft een doorlopend houvast bij het beschouwen van zijn werk.

Wat steeds terugkeert zijn landschappen, mensen en architecturale vormen. Als de mens ogenschijnlijk in het lege niets staat ontdekken we het landschap in de geschilderde mens. We dwalen als het ware door die mens die vaak zonder directe grip op het doek staat en ons als toeschouwer niets meer geeft dan een in poverheid geschilderde figuur of groep van figuren. Meer niet. Die moet zichzelf betekenis geven, niets dat ons de weg wijst naar bedoeling  en innerlijke drijfveren. We moeten het doen met kleur, kwastbeweging en compositie. Het is aan de toeschouwer om er leven in te blazen.

Niets anders is het in zijn landschappen en gebouwen waar abstractie langzaam plaatsmaakt voor herkenning. Waarbij vaak onduidelijk blijft waar we ons bevinden en mede door het ontbreken van de menselijke figuur in deze werken houvast ontbreekt. Zit in dit alles een betekenis? Vast wel. Maar al dat geanalyseer is evenwel niet nodig om avontuurlijk langs en door zijn werken te lopen. Los van allerlei vermoede betekenissen geven de werken van Rob ook de argeloze toeschouwer voldoende om te genieten. En dat is waar het hem om te doen is.